عنوان: آیا بدعت به حَسَن و غیر حسن تقسیم مى‏شود و منظور خلیفه دوم از «نعم البدعه » چیست؟
تاریخ: پنجشنبه 25 اردیبهشت 1391
شرح:

مسلماً هر بدعتى ، ضلال و گمراهى است؛ «وَکُلُّ ضلالٍ فی‏النار» ، پس تقسیم بدعت به «حسن» و «غیر حسن» را بسیارى از علماى اهل سنت مردود شمرده‏اند؛ مانند شاطبى و ابن رجب حنبلى و غامدى از نویسندگان معاصر عربستان در کتاب «حقیقه البدعه و احکامها» مى‏نویسد: «القول بحسن بعض البدع مناقض للأدلّه الشرعیه الوارده فی ذمّ عموم البدع . ذلک أن النصوص الذامّه للبدعه والمحذره منها جاءت مطلقه عامه و على کثرتها لم یرد فیها استثناء البته و لم یأت فیها ما یقتضی أنّ فیها ما هو حسن مقبول عنداللّه . . . على‏ انّ القاعده الکلّیه فی ذمّ البدع لا یمکن أن یخرج عن مقتضاها فرد من الأفراد» . ج‏1 ، ص‏138.
‏ «اینکه بگوییم بعضى از بدعتها حسن و نیکو است این مطلب با ادلّه شرعى که تمامى بدعتها را مذموم مى‏داند ، تناقض دارد ، زیرا نصوصى که بدعت را مذمت مى‏کند و مردم را از آن برحذر مى‏کند عام است و مطلق و بدعتى از آن استثنا نشده است و دلیلى هم نیامده که بگوید بعضى از بدعتها حسن است و نزد خداوند مقبول است . و اصولاً آن قاعده کلى که در مذمت بدعت وارد شده ممکن نیست از دایره آن ، فردى از آن خارج شود .»