عنوان: صلاه تراویح چیست و چرا اهل سنت بر آن مداومت دارند؟
تاریخ: پنجشنبه 25 اردیبهشت 1391
شرح:

اصل نوافلِ شبهاى ماه رمضان بیست و یا سى رکعت است و تا اینجا میان فریقین اختلافى نیست ،آنچه مورد اختلاف است ، جماعت خواندن آن است . طبق نقل بخارى از عمربن‏خطاب ، ایشان مردم را وادار به جماعت کرد و نام آن را بدعت گذاشت:
‏ «فقال عمر: إنّی أرى‏ لو جمعتُ هولاء عَلى‏ قارى‏ءغ واحد ، لکان أمثل ، ثمّ عزم فجمعهم عَلى‏ اُبیّ‏بن کعب ، ثمّ خرجت معه لیله اخرى والناس یصلّون بصلاه قارئهم . فقال عمر: نعم البدعه هذه . . .» بخارى ، ج‏1 ، ص‏342.
‏
‏ « عمر گفت : نظر من این است که اگر اینها - نماز گزارها - را بر یک امام جماعت قرار دهم بهتر است پس بر این معنى تصمیم گرفت: و ابى بن کعب را مأمور اقامه جماعت کرد.
‏ راوى مى‏گوید سپس در شب دیگرى به همراه عمر بیرون آمدم مردم را دیدم که به همراه یک شخص - امام جماعت - نماز مى خوانند.
‏ عمر گفت: این کار عجب بدعت خوبى است».
‏ قسطلانى مى‏گوید: عمر از آن با تعبیر «بدعت» یاد کرد؛ چون پیامبر( ص ) براى مردم به جماعت خواندن - نماز تراویح - را بیان نکرده بود و در زمان ابوبکر نیز نبوده است . ارشاد السارى، ج 4 ، ص 656.
‏ و عینى مى‏گوید : عمر تعبیر « بدعت » آورد ، چون پیامبر ( ص ) جماعت را براى اینان تشریع نکرد و در زمان ابوبکر هم نبود . عمده القارى ، ج‏11 ، ص‏126.
‏ قلقشندى مى‏گوید : عمر اوّلین کسى است که جماعت رمضان را تشریع کرد و آن در سال چهارده هجرى بود . مأثر الانافه فى معالم الخلافه ، ج‏2 ، ص‏337.